Aandacht voor hoogbegaafde volwassenen was er veel minder. Onderzoek daarnaar beperkte zich tot mensen met zeer uitzonderlijke prestaties. De laatste jaren komt er meer aandacht voor deze groep hoogbegaafden en Nederland speelt daarin een actieve rol.

Veel hoogbegaafde volwassenen ontkennen hun identiteit als hoogbegaafde. Ze denken dat er eerst een van buitenaf goedgekeurde prestatie of goedgekeurd product wordt verwacht, voordat zij zich ‘echt’ hoogbegaafd mogen noemen.

Bij de totstandkoming van het Delphi-model (2006-2008) is gebruik gemaakt van een onderzoek uitgevoerd onder een groep experts, die professioneel met hoogbegaafde volwassenen werken en ook zelf hoogbegaafd zijn. Dit leidde uiteindelijk tot een existentieel model met de volgende definitie:

“Een hoogbegaafde is een snelle en slimme denker, die complexe zaken aan kan. Autonoom, nieuwsgierig en gedreven van aard. Een sensitief en emotioneel mens, intens levend. Hij of zij schept plezier in creëren.”

Hoewel bij kinderen nog niet alle aspecten uit dit model altijd evengoed zichtbaar zijn omdat ze nog in ontwikkeling zijn, sluit de definitie van dit model goed aan bij de visie over (hoog)begaafde kinderen van Plusklas Barendrecht.